Προσλαλία κατά την επέτειο των 160 ετών από την Ένωση

Από τις εσχατιές του Ιονίου Πελάγους, από τα Κύθηρα των 3 θαλασσών ήρθαμε στην αγαπημένη μας Ζάκυνθο! Τα Κύθηρα ποτέ δεν λησμόνησαν τους ακατάλυτους δεσμούς που ενώνουν τα νησιά μας. Δεν λησμονούν ότι με την Ένωση αποτέλεσαν ένα διαμέρισμα του νομού Ζακύνθου. Η σύνδεση μέσω των Αυστριακών καραβιών και η συχνή επαφή , οι μεικτοί γάμοι που έγιναν κατά καιρούς, έφερναν στα Κύθηρα το ζωογόνο αέρα του πολιτισμού της Ζακύνθου και τόνωναν το μουσικό μας αίσθημα. Είναι μεγάλη χαρά για μας και τιμή να συνεορτάζομε στη Ζάκυνθο τα 160 χρόνια από την Ένωση και να συμμετέχομε στις καθιερωμένες εκδηλώσεις της γκιόστρας. 

 Για την επέτειο της Ένωσης με λίγα λόγια θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω το κλίμα που επικρατούσε στα Κύθηρα με την Αγγλική κυριαρχία. Εκείνη την εποχή όταν έλεγες Ελλάδα στα Κύθηρα, όπως και στα άλλα νησιά της Επτανήσου, εννοούσες ξένο κράτος και για να ταξιδέψεις στο Γύθειο, στον Πειραιά, ή στην Κρήτη χρειαζόταν διαβατήριο. Σε μια εποχή που κάθε φιλελεύθερη φωνή φιμώθηκε, σε μια εποχή που ο κορυφαίος Κεφαλλονίτης ριζοσπάστης αγωνιστής Ηλίας Ζερβός Ιακωβάτος, αυτός ο Προμηθέας της νεότερης ιστορίας μας, δεσμώτης 6 χρόνια στο βράχο των Αντικυθήρων, ζει τη θηριωδία του Αγγλικού καθεστώτος μαζί με άλλους, γιατί ήθελε, λέει, να είναι ελεύθερος,  εάν σε δημόσιους, ή ιδιωτικούς χώρους ακούγονταν συνθήματα όπως «ζήτω η ελευθερία» «ζήτω η Ένωση» αυτό θα πληρωνόταν με πρόστιμα, φυλακές, βασανιστήρια ἠ εξορία.

Κάποτε σε ένα σπίτι κάποιοι ζωηροί πατριώτες μαζεύτηκαν για να γιορτάσουν την 25η Μαρτίου. Διακόσμησαν την αίθουσα με εικόνες των αγωνιστών, τραγουδούσαν πατριωτικά τραγούδια και βρίσκονταν σε μεγάλο ενθουσιασμό και πατριωτική έξαρση. Το Αγγλικό καθεστώς αυτές τις εκδηλώσεις προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τις εμποδίσει, διότι γνώριζε πολύ καλά ότι αυτοί που γιορτάζουν την ελευθερία των άλλων, γρήγορα θα ζητήσουν και τη δική τους.  Οι συμμετέχοντες ετέθησαν υπό αυστηράν παρακολούθησιν. Μια άλλη φορά σε κάποιο σπίτι γινόταν γλέντι. Μερικά παιδάκια μαζεύτηκα από κάτω και ζήτησαν από τον οικοδεσπότη να μπουν μέσα. Ο οικοδεσπότης είπε στα παιδάκια «φωνάξετε ζήτω η ένωση με την Ελλάδα και τότε θα σας αφήσω να μπείτε μέσα» Το γεγονός μαθεύτηκε και ο οικοδεσπότης ετέθη υπό αυστηράν επιτήρησιν.

Τιμή και δόξα και μνήμη αιώνια στους εθνομάρτυρες, στους αγωνιστές για την Ένωση, στους Ριζοσπάστες πατριώτες που ένοιωσαν το θείο έρωτα για την πατρίδα και την ελευθερία. Τιμή και δόξα σ αυτούς που δεν ανέχτηκαν ζυγόν δουλείας, σ αυτούς που δεν φοβήθηκαν τους ισχυρούς της γης, σ αυτούς που δεν φοβήθηκαν γενικώς. Αυτοί που φοβούνται δεν τους αξίζει να είναι ελεύθεροι. Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία!!