Ένα πολύ θεαματικό παιχνίδι που έπαιζαν από την εποχή των Βενετών μέχρι τα τελευταία χρόνια στα Πιτσινιάνικα των Κυθήρων ήταν οι μπάλες. Το παιχνίδι αυτό κάθε Κυριακή απόγευμα συγκέντρωνε πολλούς θεατές και απαιτούσε τεχνική και επιδεξιότητα.
Οι δύο ομάδες και οι 100 περίπου θεατές μαζεύονταν στην Τζιγκούρα του χωριού και για αγωνιστικό χώρο χρησιμοποιούσαν ένα τερέν 20 μέτρων σ’ ένα χωματόδρομο, κοκκινάτσα. Στο ένα άκρο στέκονταν οι δύο ομάδες. Οι παίκτες μοιράζονταν τις μπάλες που ήταν κανονόμπαλες διαμέτρου 10-15 εκ. και βάρους 2-3 κιλών, όπως των σημερινών σφαιροβόλων. Στην αρχή τις έριχναν κυλιστές. Στο άλλο άκρο της διαδρομής ήταν τοποθετημένη μια ξύλινη σφαίρα που την έλεγαν «μπαλί» Στόχος των παικτών ήταν η ομάδα τους να συγκεντρώσει όσο περισσότερες μπάλες κοντά στο μπαλί. Η πιο θεαματική φιγούρα του παιχνιδιού ήταν το «μπούκιο» δηλ. το ρίξιμο της μπάλας ψηλοκρεμαστά με σκοπό να σκορπίσει τις συγκεντρωμένες γύρω από το μπαλί σφαίρες των αντιπάλων. Οι χαμένοι παίκτες στο τέλος πρόσφεραν κεράσματα στην αντίπαλη ομάδα.