Ο κατεξοχήν άγιος της Ρωμιοσύνης, η έκφραση της ελευθερίας και της παλικαριάς. Η εσωτερική και εξωτερική λεβεντιά του αγίου παραπέμπει στα ωραιότερα πρότυπα του Ελληνικού λαού, στον Ηρακλή, στο Μεγαλέξανδρο, στο Διγενή, στον Ερωτόκριτο στον Καραϊσκάκη, τον κατεξοχήν τροπαιοφόρο ήρωα μέσα στους άλλους φημισμένους πολέμαρχους του ιερού αγώνα.
Ο μύθος της δρακοντοκτονίας ήταν άγνωστος στο συναξάρι και στην εικόνα του αγίου μέχρι το 12ο αι που ο άγιος απεικονιζόταν σαν απλός στρατιωτικός άγιος. Μετά το 12ο αι. συνδέθηκε με τον πανάρχαιο μύθο της δρακοντοκτονίας, ο οποίος έγινε δεκτός από την επίσημη θρησκεία, πέρασε στα αγιολογικά κείμενα, καθιερώθηκε και συνετέλεσε ώστε να γίνει τόσο δημοφιλής ο άγιος Γιώργης.
Εξ άλλου πολλά στοιχεία των αρχαίων Ελληνικών μύθων πέρασαν σε χριστιανούς αγίους και επιβιώσανε στα αγιολογικά κείμενα. Από το μύθο του Απόλλωνα που σκότωσε τη Δράκαινα στους Δελφούς, μέχρι τον Ηρακλή που απελευθέρωσε την Ησιόνη και τον Περσέα που λύτρωσε την Ανδρομέδα ο Ελληνικός λαός δείχνει πόσο θαυμάζει και τιμά τη λεβεντιά, την αντρειωσύνη και τις ιπποτικές αρετές.
Ανέκαθεν στη μορφή του αγίου Γεωργίου ο δοκιμασμένος Ελληνικός λαός έβλεπε τον ελευθερωτή από τις δυνάμεις του κακού γι αυτό και τον απεικόνιζαν στις σημαίες τους.