Εκτός από τα βαριά δύσχρηστα πέτρινα, γρανιτένια ή μαρμάρινα γουδιά, οι παλιές νοικοκυρές χρησιμοποιούσαν και τα μπρούτζινα, ή ορειχάλκινα γουδιά, που ήταν ελαφρότερα και τα χρησιμοποιούσαν για μικρές ποσότητες αμυγδάλου, μπαχαρικών κ.τ.λ. Ένα τέτοιο γουδί μπορεί να ζύγιζε 4 κιλά, ενώ το μπρούτζινο γουδοχέρι 2 κιλά.
Κάποια από αυτά προέρχονται από φημισμένα χυτήρια, που έφτιαχναν και καμπάνες και ο ήχος τους είναι σαν της καμπάνας. Στα Κύθηρα τα παλιά χρόνια, έβγαιναν να πουν τα κάλαντα του Λαζάρου κρατώντας ένα τέτοιο γουδί που το χτυπούσαν ρυθμικά.
Σήμερα σε πολλά σπίτια στην κουζίνα φιγουράρουν αραδιασμένα, γυαλισμένα για να θυμίζουν άλλες εποχές που τα γλυκά ήθελαν “συχέριο” και μαζεύονταν οι γειτόνισες κι η μιά ξεφλούδιζε, η άλλη κοπάνιζε, η άλλη έπλαθε, η άλλη ζύμωνε.
Γεια σας κ. Ελένη
ονομάζομαι Γεράσιμος Δημουλάς από Κέρκυρα και ερευνώ ερασιτεχνικά διάφορα θέματα τοπικής ιστορίας.
Αυτή την περίοδο ασχολούμαι με τις καμπάνες. Η αναφορά σας για χυτήρια καμπανών έχει να κάνει με χυτήρια καμπανών στα Κύθηρα ή στη Βενετία.
Ξέρετε κάτι για τις καμπάνες των Κυθήρων?
Εγώ ενδιαφέρομαι πολύ για τις καμπάνες, ειδικά τις καμπάνες του Κεφαλλονίτη Χαραλάμπη Μικελέτη, ο οποίος έζησε και δημιούργησε στην Κέρκυρα από το 1772 μέχρι το 1829+.
Γεια σας!
Δεν γνωρίζω κάτι για τον Κεφαλλονίτη καλλιτέχνη. Οι καμπάνες που ξέρω στα Κύθηρα είναι από χυτήρια της Βενετίας, της Τεργέστης και σε νεότερα χρόνια των Αθηνών. Ασφαλώς θα υπαρχουν και από αλλού αλλά δεν το γνωριζω.
Ευχαριστώ πολύ κ. Ελένη για την απάντησή σας. Ακόμα μια ερώτηση λίγο εξειδικευμένη αν δεν γίνομαι κουραστικός.
Από πότε είναι η παλιότερη καμπάνα που τυχόν έχετε συναντήσει στα Κύθηρα.
Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.
Τα γουδιά με τις προεξοχές είναι κομμένες οβίδες ;