Όπως είναι γνωστό, τα 7νησα μετά τη μακραίωνη Βενετική κυριαρχία, με τη συνθήκη της Κων/πόλεως το 1800 μεταξύ Γαλλίας, Ρωσίας και Τουρκίας, έγιναν ένα ημιαυτόνομο oμοσπονδιακό κράτος «η Επτάνησος Πολιτεία» υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου, με εγγυήτρια δύναμη τη Ρωσία. Έτσι τα Κύθηρα κατά τα πρώτα χρόνια του 19ου αι. διοικούνταν σύμφωνα με το «βυζαντινό» σύνταγμα με Έλληνα διοικητή, είχαν Ρωσική φρουρά με αρχηγό και αξιωματικούς και κάθε χρόνο έπρεπε να στείλουν όπως και τα άλλα νησιά το φόρο υποτέλειας στο Σουλτάνο. Κατά το 1806 Πρύτανης στα Κύθηρα υπηρετούσε ο Ζακυθινός Διονύσιος Αρβανιτάκης, ο οποίος είχε γραμματέα τον επίσης Ζακυθινό Ιάκωβο Βάλσαμο. Διοικητής της Ρωσικής φρουράς στα Κύθηρα ήταν ο Στέφανος Δαμιάνης-Σαμπώφ. Αυτοί οι 3 επιφανείς συναντήθηκαν σε μια βάπτιση στα Κύθηρα με άλλους δύο επιφανείς Κυθήριους, το λόγιο Θεόδωρο Στάθη και το Θεόδωρο Στάη σε μια εποχή που συνήθως οι ανάδοχοι ήσαν περισσότεροι του ενός. Έτσι μέσα από τη ληξιαρχική πράξη, που σημείωσε ο εφημέριος του Θεολόγου στη Χώρα στο λίμπρο της ενορίας του, έχομε μια εικόνα των Κυθήρων επί Επτανήσου Πολιτείας.
«1806 Ιανουαρίου 18
Ἐβάπτησα ἕνα πεδήον ἀρσενηκόν τοῦ εὐγενοῦς κυρίου Ἰακώβου Βάλσαμου ἐκ Ζακύνθου, σεκρεταρίου τοῦ ἐξωχοτάτου Πρυτάνεος ταύτης τῆς νήσου, γενημένον ἐκ τῆς εὐγενοῦς κυρίας Ἐκατερίνης, νομίμου αὐτοῦ ὁμοζύγου και ἦτον ἀνάδοχοι ὀ ἐξωχότατος κύριος Διονύσιος Ἀρβανιτάκης, Πρύτανης, ὀ ἐκλαμπρότατος κύριος Στέφανος Δαμιανίδης-Σαμπώφ, αρχηγός τῶν Ρωσικῶν ὄπλων τούτης τῆς νήσου καί οἰ ἐκλαμπρότατοι κύριοι Θεόδωρος Στάθης και Θεόδωρος Στάης, ρεγγέντηδες και το ὀνόμασαν Γεώργιον- Ἄγγελον»