Τα Μακρυκύθηρα είναι μια γραφική βραχονησίδα στην είσοδο του λιμανιού του Διακοφτίου στα Κύθηρα.
Το 1952 ο Σύνδεσμος των Ελλήνων Λογοτεχνών έκανε αίτηση στο Υπουργείο των Οικονομικών και ζητούσε να τους παραχωρηθεί το νησί για τη δημιουργία ενός συνοικισμού για τους ανθρώπους του πνεύματος.
Στον τόπο αυτό θα εύρισκαν Χειμώνα Καλοκαίρι την ψυχική ηρεμία και τη γαλήνη που έχουν ανάγκη οι πνευματικοί άνθρωποι. Ο συνοικισμός αυτός πίστευαν ότι θα γίνει το πνευματικόν θέρετρον όλης της Ελλάδος, αλλά και Ευρωπαίων διανοουμένων, στους κύκλους των οποίων τα Κύθηρα με το συμβολισμό τους είχαν ανέκαθεν μια ξεχωριστή θέση. Το αρμόδιο Συμβούλιο ενέκρινε την παραχώρηση και με Β.Δ. οι λογοτέχνες έγιναν κάτοχοι, με την υποχρέωση να καταβάλουν 60.000 δρχ. σε 6 δόσεις. Μάλιστα κάποιος εύπορος Κυθήριος ανέλαβε να πληρώσει τα συμβολαιογραφικά και την πρώτη δόση.
Δυστυχώς η προσπάθεια μέσα σε ένα εφιαλτικό γραφειοκρατικό λαβύρινθο σιγά σιγά ατόνησε και το όνειρο των λογοτεχνών δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Η υπόθεση αυτή μας φέρνει απ’ ευθείας στο κέντρο της χιμαιρικής ευτυχίας που έχει σχέση με το συμβολισμό των Κυθήρων.
Η ζωή μας κάνει πεζούς και σιγά σιγά συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε να αγγίξομε τα Κύθηρα της φαντασίας.