Άλλοτε που είχαμε πρώιμες βροχοπτώσεις και έβρεχε και περισσότερο, το λιομάζεμα στα Κύθηρα άρχιζε στις 25 Σεπτεμβρίου, την επομένη της εορτής της Μυρτιδιώτισσας. Οι λιομαζωχτάδες και οι λιομαζώχτρες ξεχύνονταν στα λιόφυτα με τα γαϊδουράκια, με τα υφαντά λιοπάνια, με τις σκάλες, τα πριονάκια και με τα χέρια τους να μαδούν τον καρπό. Το κουβεντολόι, τα αστεία, τα τραγούδια έκαναν το λιομάζεμα πανηγύρι. Αν οι ελιές ήταν λίγες και αραιές τις έλεγαν “κοκκολόγια”
Τον ελαιόκαρπο τον μετρούσαν με το μισοπίνακο, βάρους 4 οκάδων. 6 μισοπίνακα έκαναν ένα μουζούρι.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τα αυτοκίνητα, τα μηχανοκίνητα ελαιοραβδιστικά “ο χαλουλάκος” τα αλυσοπρίονα αβγατίζουν ναι μεν το λιομάζεμα, αλλά χάθηκε η ανθρώπινη επαφή και η χαρά του ελαιώνα.