Ο Λευκάδιος Χερν γεννημένος το 1850 στη Λευκάδα από Κυθηρία μητέρα, τη Ρόζα Κασιμάτη και Ιρλανδό πατέρα, τον Κάρολο Χερν, είναι μοναδική περίπτωση ενός δυτικού συγγραφέα που αγάπησε με πάθος την Ιαπωνία και μετέφερε στη δύση με τα βιβλία του τον πολιτισμό, τις παραδόσεις και τις αξίες αυτής της χώρας. Τα ετεροθαλή αδέλφια του Λευκαδίου έζησαν και πέθαναν στα Κύθηρα. Ένας εξ αυτών, ο Άντζολος Καβαλλίνι, ήταν μια γλυκύτατη και σεβάσμια φιγούρα των παιδικών μας χρόνων. Σήμερα ζουν στα Κύθηρα και στην Αθήνα απόγονοι της Ρόζας από το δεύτερο γάμο της με τον Τζιοβάννι Καβαλλίνι.
Ένα κείμενο του Λευκαδίου Χέρν:
«Ήταν κάποτε ένας κυνηγός και γερακάρης, τον λέγανε Σονζό. Μια μέρα, πήγε να κυνηγήσει, μα δε συνάντησε κανένα θήραμα. Στο δρόμο της επιστροφής, στην τοποθεσία Ακανούμα, πήρε το μάτι του ένα ζευγάρι πάπιες οσιντόρι. Κολυμπούσαν πλάι πλάι στα νερά του μικρού ποταμού, που έπρεπε να περάσει. Αν σκοτώσεις, λένε, ένα οσιντόρι, θα σε βρει μεγάλη δυστυχία. Ο Σονζό όμως πεινούσε, σκόπευσε λοιπόν το ζευγάρι. Το βέλος τρύπησε το αρσενικό. Το θηλυκό ξέφυγε μέσα από τις καλαμιές της αντίπερα όχθης και χάθηκε.[….]
Ο Σονζό ξαναπήγε στην Ακανούμα. Φτάνοντας στο ποτάμι είδε το θηλυκό οσιντόρι να κολυμπάει μόνο του. Την ίδια στιγμή τον διέκρινε κι εκείνο. Αντί να φύγει όμως κολύμπησε προς το μέρος του κοιτάζοντάς τον συνέχεια με μια παράξενη προσοχή. Ξαφνικά μ΄ένα χτύπημα του ράμφους άνοιξε πληγή στα πλευρά του κι έσβησε εκεί μπροστά στα μάτια του κυνηγού. Ο Σονζό ξύρισε το κεφάλι του και κλείστηκε σε μοναστήρι.»