1) Διατήρηση της συλλαβικής αύξησης (επαραξενεύτηκε, εμαζώξανε, εσουρούπωσε κ.α. )
2) Αντιμετάθεση συμφώνων (αδρεφός, λειτρουγία κ.α. )
3) Τονισμός στην παραλήγουσα (παιδία, φωτία, παπαδία, ποίος, χωρίο, γειτονία κ.α. )
4) Διατήρηση του τελικού ν (στο (ν) ώμο μου, στη (ν) πλάτη (μπλάτη) το (ν) κασμά (γκασμά) στο (ν) Ποταμό (Μποταμό κ.α.)
5) Ευφωνικά φωνήεντα και σύμφωνα (τον (ε) βλέπω κ.α. )
6) Συλλαβική αύξηση ι αντί για ε (ίλεγε, ίμπρεπε κ.α.)
7) Ρ αντί για λ ( βόρτα, Όργα, Ντερμπεντέρη, σφάρμα, Αρβανοί κ.α.)