Σήμερα, 8 Αυγούστου, η ημέρα είναι αφιερωμένη στη γάτα. Με την ευκαιρία αυτή θα πρέπει να πούμε ότι η ανθρωπότητα οφείλει πολλά στη γάτα. Να σκεφτούμε ότι εδώ και 12.000 χρόνια, όταν οι αποθήκες με τα σιτηρά κινδύνευαν από τις ορδές των πεινασμένων ποντικών, οι γάτες έσωζαν την κατάσταση. Οι άνθρωποι εκτίμησαν την προσφορά της και πολλοί λαοί τη λάτρεψαν σαν θεά.
Στην αρχαία Αίγυπτο εθεωρείτο ιερό ζώο και όταν πέθαινε την ταρίχευαν. Ένας Πέρσης βασιλιάς σε μια πολιορκία διέταξε τους στρατιώτες του να δέσουν πάνω στην ασπίδα τους μια γάτα. Οι αντίπαλοι τοξότες δεν τόλμησαν να ρίξουν τα βέλη τους, φοβούμενοι μη σκοτώσουν τις γάτες.
Κατά το Μεσαίωνα η Ευρώπη γέμισε ποντίκια, από τα οποία μεταδόθηκε η βουβωνική πανούκλα με εκατομμύρια νεκρούς. Δυστυχώς τα σκοτεινά μυαλά του Μεσαίωνα συνέδεσαν τη γάτα με τη μαγεία και τα κακά πνεύματα, με αποτέλεσμα οι γάτες να καούν και να εξαφανιστούν από την Ευρώπη και να εξαπλωθεί η μάστιγα της πανούκλας.
Σήμερα στο λαό μας επικρατεί η αντίληψη ότι μια γάτα μπορεί να μπεί ακόμα και μέσα στο ναό, επειδή, λέει, έφαγε το σαμιαμίδι που πήγαινε στο άγιο δισκοπότηρο.
Οι συνηθισμένες φράσεις που χρησιμοποιούμε σήμερα για γάτα είναι :
Ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Όσο πατεί η γάτα
Θα βάλω τη γάτα μου να κλαίει
Σαν τη γάτα με το ποντίκι
Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια