Κατά το διάστημα 1901-1905 λειτούργησε στα Κύθηρα μεταβατικό Υποδιδασκαλείο για δημοδιδασκάλους και στεγάστηκε στο κτίριο της Βενετικής Καγγελαρίας στο Κάστρο.
Σ’ αυτό εφοίτησαν πολλοί Κυθήριοι, οι οποίοι υπηρέτησαν κατόπιν στη Δημοτική Εκπαίδευση εντός και εκτός Κυθήρων. Μεταξύ των σπουδαστών του Υποδιδασκαλείου Κυθήρων κατά το 1902 ήταν και ο Νικόλαος Παπαδάτος από την Κεφαλληνία. Στο εσώφυλλο του παλαιού κατανυκτικού Τριωδίου του ναού του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Χώρα, ένα βιβλίο του 1869 από το τυπογραφείο του Φοίνικα στη Βενετία, υπάρχουν, κατά τη συνήθεια της εποχής, καλλιγραφικές σημειώσεις από διαφόρους, οι οποίοι κατά καιρούς εξυπηρέτησαν το ναό. Μεταξύ αυτών είναι και οι σημειώσεις δύο 7νησίων:
“Νικόλαος Παπαδάτος, Κεφαλλήν, μαθητής Υποδιδασκαλείου Κυθήρων. Τη 17/3/1902 ημέρα Κυριακή, ώρα 5η μ.μ. Ταύτα έγραψα εις την βίβλον επάνω δια να με ενθυμούνται, ή ζω ή αποθάνω”
“Αντώνιος Μαρούδας, Ζακύνθιος. Φίλος φίλτατος φιλτάτου, Νικολή του Παπαδάτου. Ώ αναγνώστα! Ψάλλε και δι ημάς έν Κύριε Ελέησον…..”
Οι σημειώσεις αυτές που μας θυμίζουν παλαιά λευκώματα, ή σημειώσεις αντιγραφέων βυζαντινών χειρογράφων, δείχνουν την αιώνια πάλη του ανθρώπου με το χρόνο.
Στη μνήμη λοιπόν αυτών των δύο νέων, που βρέθηκαν στα Κύθηρα άγνωστο κάτω από ποιές συνθήκες, αφιερώνω αυτή τη δημοσίευση.