Η φωτογραφία άλλοτε ήταν γεγονός. Θα στόλιζε το σαλόνι και θα ταξίδευε στους ξενιτεμένους συγγενείς. Δεν επιτρέπονταν βιασύνες, προχειρότητες και λάθη. Φορώντας τα καλά τους ρούχα, με φροντισμένο χτένισμα οι γυναίκες, με κουστούμι οι άνδρες, σοβαροί έως βλοσυροί ταχτοποιούνταν από το ντόπιο, ή πλανόδιο πεπειραμένο φωτογράφο στο ύπαιθρο, ή στο στούντιο και ποζάριζαν μέχρι να δοθεί το σύνθημα. Συνήθως καθιστός ήταν ο πατέρας και η γιαγιά, ή ο παππούς. Η μητέρα και οι ανύπανδρες αδελφές όρθιες. Αυτά τα σεβαστά κειμήλια του παρελθόντος πρέπει να διασωθούν και να διαφυλαχθούν διότι έχουν να μας διηγηθούν σπουδαίες ιστορίες του παρελθόντος.