Άλλοτε όλα τα ευλογημένα προϊόντα της Κυθηραϊκής γης έφταναν στη Χώρα με τα μουλάρια και τα γαϊδουράκια. Και λέμε για εποχιακά φρούτα και κηπευτικά και μποστανικά καλλιεργημένα με κοπριά, φυσικής ωρίμανσης, γευστικότατα και αρωματικά.
Η Χώρα μεσαιωνική, στενάχωρη, χωρίς τρεχούμενα νερά, κάμπους και περιβόλια, ανέκαθεν τροφοδοτούνταν από τα εύφορα, ευνοημένα χωριά των Κυθήρων, όπως τα Μητάτα, τα Βιαράδικα, το Λειβάδι, ο Κάλαμος κ.α.
Αξέχαστες φιγούρες των παιδικών μας χρόνων, άνθρωποι ζεστοί, ευγενικοί, κοινωνικοί, αστείοι, χαριτωμένοι, έφθαναν στη Χώρα με το ξημέρωμα, ύστερα από 4 ώρες πορεία πάνω στο μουλάρι οι πιο μακρινοί, φέρνοντας την πολύτιμη πραμάτεια, από τα αρωματικά μηλοροδάκινα των Μητάτων, που ο λαός μας τα λέει «μαστούς της Αφροδίτης» και τα κυδώνια, μέχρι το ραδίκιο που έβγαινε με τα πρωτοβρόχια.
Όλα αυτά τα είδη της ντόπιας παραγωγής απλώνονταν στο Μαρκάτο, την αγορά της Αγγλοκρατίας και μοσχοβολούσε ο τόπος. Αργότερα που η ζωή των παραγωγών έγινε πιο εύκολη, τα γαϊδουράκια και τα μουλάρια εξαφανίστηκαν και αντικατασταθήκανε από το δίκυκλο, τρίκυκλο, ή το φορτηγάκι.
Σήμερα η ντόπια παραγωγή είναι συγκεντρωμένη στο παζάρι του Ποταμού κάθε Κυριακή και στο παζάρι του Λειβαδιού κάθε Τετάρτη το καλοκαίρι. Μεμονωμένοι μικροπαραγωγοί δεν κυκλοφορούν πια. Ο μόνος που απέμεινε και εμφανίζεται κάπου κάπου με το δίκυκλο, για να μας θυμίζει άλλες εποχές πιο ειδυλλιακές, είναι ο κ. Κώστας Καλλίγερος από τον Κάλαμο με τη χαρακτηριστική μπάσα φωνή του να διαφημίζει το εμπόρευμά του «έχομε και ωραίο ραδικάκι πριμαρόλι! Και ωραία ρόδια και ζουμερά λεμόνια!!!»
Το πριμαρόλι είναι το πρωτοεμφανιζόμενο εποχιακά προϊόν. Το ραδίκιο, με τις τόσες ευεργετικές ιδιότητες, αυτές τις μέρες μπορεί να το βρει κανείς κοντά σε πηγάδια και σε χαντάκια ποτίσματος και αποστράγγισης και τρώγεται με ψητά ορτύκια, ή με τηγανιτά αφρόψαρα (γόπες, μαρίδες) τα αποκαλούμενα και φουσεκόψαρα, δηλ. ψάρια που άλλοτε τα ψάρευαν με δυναμίτη.