Όταν βλέπομε πολλές φορές στους σκουπιδότοπους, εκτός των πολύτιμων οικογενειακών αρχείων με επιστολές και φωτογραφίες, ακόμα και καρβέλια ψωμί, τρόφιμα, καθαρίδια, ρούχα, έπιπλα κ.α. αναλογιζόμαστε ότι οι παλιότερες νοικοκυρές αξιοποιούσαν τα πάντα!
Το ξερό ψωμί το μούσκευαν στο γάλα και το έκαναν γλυκό, τα καθαρίδια από φρούτα, χόρτα, λαχανικά τα έδιναν στα ζώα, τα άχρηστα ρούχα τα έκαναν κουρελούδες κ.ο.κ.
Τώρα τον Αύγουστο κάτω από τις συκιές βλέπομε στρώμα τα σύκα ποδοπατημένα, σκουλικιασμένα, άχρηστα. Κι όμως άλλοτε τα σύκα που περίσσευαν και δεν καταναλώνονταν στο τραπέζι, τα άνοιγαν στα 4 σε σχήμα σταυρού και τα αφήνανε στον ήλιο για 2 ημέρες σκεπασμένα με τουλουπάνι. Κατόπιν τα ενώνανε ανά δύο βάζοντας ανάμεσά τους αμύγδαλα. Τέλος τα έβαζαν στο φούρνο να φρυγούν ελαφρά, τα πασπάλιζαν με ρίγανη και τα τοποθετούσαν σε τενεκέδες με καπάκι. Αυτά τα σύκα τα ονόμαζαν χασκάδες (χάσκω) επειδή ήταν ανοιχτά και προορίζονταν για τις αποσπερίδες του Χειμώνα, συνοδευόμενα με τσίπουρο.
Με τον ίδιο τρόπο διατηρούσαν και ολόκληρα τα σύκα, πιεσμένα, αλλά χωρίς να τα ανοίξουν και τα έλεγαν αρμαθερά, διότι τα τοποθετούσαν σε αρμαθούς.