Το 1896 ο ποιητής Γ. Σουρής γιόρτασε 15 χρόνια ευτυχισμένου γάμου. Στο λεύκωμα της λατρεμένης συντρόφου του έγραψε τους εξής στίχους:
“Εις ταύτην την ευφρόσυνον του γάμου μας επέτειον,
τον γάμον συμφορών πηγήν και φαγωμάρας αίτιον,
ως ευτυχίαν τον υμνώ και βάλσαμον των πόνων,
αλλά με σένα μόνον!”
Ο Σουρής παντρεύτηκε το 1881 με την Κων/πολίτισα Μαρία Κων/νίδου το γένος Ροδοκανάκη. Αυτός ο γάμος ήταν το σπουδαιότερο γεγονός για τη ζωή και την πνευματική άνοδο του ποιητή. Αυτή η υπέροχη γυναίκα, που αγαπούσε το πνεύμα, ήταν πραγματικά ένα θαύμα και ευλογία των μουσών για τον ποιητή, που τον βοήθησε αφάνταστα στο έργο του. Ήταν αυτή η ιδανική σύζυγος και μητέρα που κράτησε όχι μόνο όλα τα βάρη του σπιτιού, οικονόμος, διαχειριστής, ρυθμιστής όλων των εξωτερικών σχέσεων, αλλά κράτησε και όλη τη διαχείριση, διεκπεραίωση και αλληλογραφία του “Ρωμιού”.
Όντως, η γιαγιά μου Μυρτώ 3η εκ των 5 συνολικά τέκνων τους, μου έλεγε πόσο εξαιρετικά σημαντική ήταν η προγιαγιά μου σε κάθε τι που είχα να κάνει με το σπίτι, την εφημερίδα, τα οικονομικά, τις κοινωνικές σχέσεις.. Χωρίς αυτήν είναι πολύ πιθανό πως ο Σουρής δεν θα τα έβγαζε πέρα και δεν θα είχαμε σήμερα αυτό το υπέροχο έργο του που είναι η εφημερίδα του.