Πριν από κάμποσα χρόνια έπισκέφθηκε το Κάστρο ένα νεαρό ζευγάρι και κατά τη συνήθειά μου τους ρώτησα πόθεν προέρχονται. Ο νεαρός μου απάντησε ότι έρχονται από την Κέρκυρα. Τους λέω “ασφαλώς θα τραγουδάτε” “Ναι” μου απάντησε ο νεαρός σεμνά. Αργότερα έμαθα ότι είναι ένας από τους καλύτερους βαρύτονους της Κέρκυρας. Φεύγοντας από τα Κύθηρα υποσχέθηκε αυτός ο εκλεκτός άνθρωπος, ονόματι Πέτρος Καρύδης, ότι τον επόμενο χρόνο θα ξαναρχόταν και θα έφερνε μαζί ένα υπέροχο μουσικό σχήμα στα Κύθηρα το CORFU VOICES. Πράγματι το επόμενο καλοκαίρι ήρθαν και έφεραν στο νησί μας τον αέρα μιας πολιτιστικής πρωτεύουσας όπως η Κέρκυρα. Μας χάρισαν μια αξέχαστη βραδιά στο προαύλιο του Γυμνασίου Κυθήρων και η μουσική τους χάιδεψε απαλά και στοργικά το Κάστρο, το Καψάλι, τα γύρω βουνά και τη λαγκαδιά. Μεταξύ των άλλων κατά τη σύντομη παραμονή τους στα Κύθηρα, επισκέφθηκαν και το παλιό αρχοντικό της οικογένειας Καλούτση, όπου έτυχαν θερμής υποδοχής.
Ο μαέστρος κ. Φώτης Αργυρός κάθισε στο ιστορικό πιάνο που έπαιζε και κούρδιζε κάθε καλοκαίρι ο Αττίκ, στις διακοπές του στα Κύθηρα. Μάλιστα γι αυτό το πιάνο ο Αττίκ έγραψε τους παρακάτω στίχους:
Στη χρυσόκαρδη οικογένεια Καλούτση
που το πιάνο τους χουρδιζω ταχτικά
στο Τσιρίγο μόλις ‘γγίξω το παπούτσι
κι έτσι τρώγω Τσιριγώτικα γλυκά.
Αλλά πριν το μουσικό μου το στομάχι
το κουλούρι τους χωνέψει το στερνό
των ξαδέρφων το κοπάδι καλό να’ χει
ξεκουρδίζει το πιανάκι το τρανό.
Τώρα φεύγω, μακρυά κι ως να γυρίσω,
τα κορίτσια θα ΄χουν εύρει το γαμπρό
κι έτσι καθεμιάς το πιάνο θα κουρδίζω
και θα τρώγω τσιριγώτικα κουλούρια ένα σωρό!
Σ’ αυτό το πιάνο λοιπόν ο μαέστρος των Κερκυραίων έπαιξε την Ξανθούλα του Σολωμού, σαν ένα μνημόσυνο στη μνήμη του αξέχαστου λογίου, μουσικού, υμνογράφου, ποιητή, Σοφοκλή Καλούτση, που ήταν βαθιά επηρεασμένος από τον Επτανησιακό πολιτισμό.
(Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Φώτη Αργυρό γι αυτή τη μοναδική φωτογραφία σε ένα χώρο, με ένα πιάνο που τόσο ομόρφυνε και τόσα δίδαξε τα παιδικά μας χρόνια)