Ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο πρεσβύτερος πολιτικός εξόριστος στα Κύθηρα

Το 1938 με το καθεστώς της δικτατορίας του Μεταξά ο Γεώργιος Παπανδρέου ήρθε ως πολιτικός εξόριστος στα Κύθηρα, όπου παρέμεινε 100 ημέρες.

Σε μια εποχή που δεν υπήρχαν οργανωμένα ξενοδοχεία έμεινε στη Χώρα στο σπίτι του Γιάννη και της Χρύσας Δαπόντε-Σιγούρου, όπου του παραχωρήθηκε ένα δωμάτιο δίπλα στο δωμάτιο του Σταμάτη Μερκούρη, που ήταν κι αυτός εκτοπισμένος στα Κύθηρα.

Το καθημερινό πρόγραμμα του Παπανδρέου είχε ως εξής. Το φαγητό του μεσημέρι βράδυ σερβιριζόταν το γραφικότατο λαϊκό ταβερνάκι του Πετρόχειλου-Μουγκρή στην πλατεία της Χώρας, με τη σπιτική περιποίηση και τα πεντανόστιμα φαγητά της κυρίας Πόπης. Το απομεσήμερο έκανε καθημερινά τον περίπατό του μέχρι το Μανιτοχώρι, στο σημείο που αντίκρυζε το κάστρο. Στους καθημερινούς περιπάτους του είχε συντροφιά το δάσκαλο της Χώρας, Μανώλη Χάρο και έναν άλλο πολιτικό εξόριστο Μανούσακα. Μάλιστα διηγούνται ότι ο Χάρος είχε σχεδιάσει την απόδραση του Παπανδρέου από τα Κύθηρα με ένα Αγγλικό καράβι, κάτι το οποίο τελικά ματαιώθηκε.

Αυτοί που τον έζησαν κράτησαν την ανάμνηση ενός ανθρώπου πολύ ευχάριστου και γοητευτικού συνομιλητή, με πολλά ενδιαφέροντα, που κλεινόταν πολλές ώρες στο δωμάτιό του και εδιάβαζε.

Μετά τα Κύθηρα εκτοπίστηκε στην Άνδρο, όμως διατήρησε αλληλογραφία με τους φίλους των Κυθήρων, στην οποία φαίνεται η αγαθή ανάμνηση που κράτησε από τα Κύθηρα και τους Κυθηρίους.